Unija slobodnih sindikata Crne Gore, kao reprezentativna nacionalna sindikalna centrala, zajedno sa sindikatima iz Poljske, Portugalije, Španije i Srbije, kao i poslodavačkim udruženjem Vojvodine i nacionalnom agencijom za zapošljavanje Poljske, učestvuje u realizaciji projekta: „PCM – Participativni modeli upravljanja krizama u proizvodnji”, koji je podržan od strane Evropske unije, a čiji je nosilac Federacija sindikata metalaca i proizvođača mašina “Podkrepa” Bugarska. Glavni cilj projekta bio je podrška učešću radnika u procesu upravljanja promjenama, sprečavanje sporova u kriznim vremenima i podrška u kreiranju i sprovođenju mjera za rešavanje uticaja krize koronavirusa na radnu snagu.
U Podgorici je, danas, kao jedna od završnih aktivnosti ovog projekta, organizovan Lokalni info dan na kojem je učešće uzelo 20 predstavnika Unije slobodnih sindikata Crne Gore, a cilj samog događaja bio je predstavljanje rezultata projekta na nacionalnom nivou, i to: web stranice projekta https://pcm-models.eu/en/main, E-platforme, finalne publikacije i četiri mini priručnika.
Nakon predstavljanja projektnih rezultata od strane eksperta na projektu, otvorena je diskusija u kojoj su aktivno učešće uzeli svi prisutni. Zaključeno je da radno zakonodavstvo Crne Gore ne poznaje institut radničkih vijeća, niti evropskih radničkih vijeća. Postoji mogućnost da kroz proces dalje harmonizacije nacionalnog sa evropskim zakonodavstvom na dnevnom redu bude uvođenje ovih instituta, no činjenica je da u ovom trenutku većina sindikata izražava bojazan od toga budući da smatraju da bi radnički savjeti mogli biti instrument preko kojeg bi poslodavci degradirali ulogu sindikata. Stepen sindikalnog organizovanja, posebno u privatnom sektoru, nije na zadovoljavajućem nivou, a svepristuna je i dalje antisindikalna diskriminacija zbog čega se zaposleni teško odlučuju da formiraju sindikate. Privatizacioni procesi u industrijskom sektoru u Crnoj Gori doveli su do značajnog gubitka radnih mjesta u prethodnom periodu što je oslabilo sindikalnu oštricu budući da je na tzv “plavim kragnama” počivao sindikalni pokret. Postoji potreba većeg umrežavanja sindikata iz industrijske djelatnosti na regionalnom i evropskom nivou kao prvi korak ka bolje poznavanju značaja adekvatnog i pravovremenog uključivanja radnika u proces donošenja odluka, sa posebnim akcentom na proces odlučivanja u kriznim situacijama. Predstavnici sindikata ili predstavnici radnika nemaju zakonski garantovano pravo da delegiraju svoje predstavnike u nadzornim i/ili upravnim odborima preduzeća, osim prava da im se omogući povremeno prisustvo na sjednicama na kojima se razmatraju pitanja od značaja za radni status i materijalno-socijalni položaj zaposlenih. Nepoštovanje zakona od strane poslodavaca u pogledu obaveze da informišu, obavještavaju i konsultuju zaposlene, te neadekvatna reakcija inspekcijskih organa na ukazane nepravilnosti od stane sindikata, odnosno zaposlenih. Krizni menadžment gotovo da ne postoji, a tamo gdje postoji, sindikati nijesu uključeni u njegovo kreiranje.
Učesnici su ocijenili projekat i saradnju sa inostranim partnerima veoma korisnim, uz želju da Unija slobodnih sindikata Crne Gore i u budućnosti uzme učešće na sličnim projektnim aktivnostima. Činjenica je da ovakvi i slični projekti su od višestrukog značaja za sindikate i zaposlene jer pružaju mogućnost razmjene iskustava i eventualne primjene pozitivnih praksi u matičnoj zemlji.
